قوله تعالى: بسْم الله الرحْمن الرحیم بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان.
یا أیها الذین آمنوا اى ایشان که بگرویدند، أوْفوا بالْعقود تمام بسپارید و نگه دارید پیمانها که بندید با خدایى عز و جل و با خلق. أحلتْ لکمْ حلال کرده آمد شما را و گشاده، بهیمة الْأنْعام چهارپایان بسته زبان، إلا ما یتْلى علیْکمْ مگر آنچه بر شما خوانند غیْر محلی الصیْد نه چنان که حلال دارنده باشید صید را، و أنْتمْ حرم آن گه محرم باشید، إن الله یحْکم ما یرید (۱) الله آن بندد و آن گشاید که خواهد.
یا أیها الذین آمنوا اى ایشان که بگرویدند، لا تحلوا شعائر الله حلال مدارید و حرمت مشکنید نشانهاى دین حق را، و لا الشهْر الْحرام و نه ماه حرام، و لا الْهدْی و نه قربانى و لا الْقلائد و نه قلادهها، و لا آمین الْبیْت الْحرام و نه قاصدان بیت الحرام را، یبْتغون که میجویند، فضْلا منْ ربهمْ فضل خداى ایشان درین جهان، و رضْوانا و خوشنودى وى در آن جهان، و إذا حللْتمْ و چون از حرام بیرون آیید، فاصْطادوا صید کنید. و لا یجْرمنکمْ و شما را بر آن مداراد و بآن میاراد، شنآن قوْم أنْ صدوکمْ دشمنى قوى که شما را برگردانیدند، عن الْمسْجد الْحرام از زیارت مسجد حرام، أنْ تعْتدوا که اندازه در گذارید، و تعاونوا و هم پشت و هم دست و یکدیگر را یار باشید، على الْبر و التقْوى بر نیکى و پرهیزگارى، و لا تعاونوا و یکدیگر را یار مباشید، على الْإثْم و الْعدْوان بر بدکارى و افزونى جویى، و اتقوا الله و پرهیزید خداى، إن الله شدید الْعقاب (۲)، که الله سخت عقوبت است.
حرمتْ علیْکم حرام کرده آمد بر شما، الْمیْتة مردار، و الدم و خون، و لحْم الْخنْزیر و گوشت خوک، و ما أهل لغیْر الله به و آن چیز که در کشتن آن معبودى جز از الله نام برند، و الْمنْخنقة و خوه گشته، و الْموْقوذة و بسنگ زده، و الْمتردیة و از بالایى در افتاده و مرده، و النطیحة و بسرو کشته، و ما أکل السبع و آنچه سباع ازو چیزى خورده باشند، إلا ما ذکیْتمْ مگر آنچه نامرده یابید و بکشید، و ما ذبح على النصب و آنچه بر انصاب کشتند بتان را، و أنْ تسْتقْسموا و آنچه بچیزى بازى، بالْأزْلام بر تیرها، ذلکمْ فسْق این همه بر شما حرامند، الْیوْم یئس الذین کفروا منْ دینکمْ امروز کافران نومید شدند از بازگشتن شما از دین اسلام، فلا تخْشوْهمْ از فتنه کردن ایشان مترسید، و اخْشوْن و از من ترسید، الْیوْم أکْملْت لکمْ دینکمْ امروز روز سپرى کردم شما را دین شما، و أتْممْت علیْکمْ نعْمتی و بسر بردم شما را نعمت خویش در دین خویش، و رضیت لکم الْإسْلام دینا و پسندیدم شما را اسلام بدینى، فمن اضْطر هر که بیچاره ماند، فی مخْمصة در گرسنگى و نایافت طعام و بیم مرگ، غیْر متجانف لإثْم بىآنکه تعرض معصیت کند، فإن الله غفور رحیم (۳) الله آمرزگار است و مهربان.